Элий балай хирнээ эвлэгхэн, утга учиргүй мөртөө уран цэцэн, цөөн мөрт, шүлгүүдээрээ 19р зууны үед гайхагдаж явсан нэгэн бол яах аргагүй Эдвард Лийр (Edward Lear, 1812-1888 ) мөн. Тэрээр хошин шог зурагнуудаар дөрвөн мөртөө хүртэл чимэглэдэг алиа нэгэн байжээ. Түүний нэгэн бүтээлээс иш татвал,
Ширээ Сандал хоёр
"Чи бараг гадарлахгүй дээ,
Хөл минь хөрч дааран,
Халуу шатан хавдаж, хачин их зовж байгааг минь.
Хэрэв бид гадаа гарвал,
Хэдэн үг солилцож болох юм,
Агаарт гарахын төлөө аминчлан өөрсдөө залбирьяа" хэмээн
Ширээ Сандалд хэлэв.
Сандал Ширээнд хэлэв,
"Чи мэднэ шүү дээ
Бид тэгж чадахгүйг,
Явж чадахгүйг мэдсээр байж
Ямар өөдгүй зүйл ярина вэ!"
Ширээ санаа алдан,
"Чинийхтэй би яг адил тооны хөлтэй,
Яагаад бид хоёр хөл дээрээ
Явж чадахгүй гэж?
Үзээд алдахад үнэн буруудахгүй" хэмээв.
Үзээд алдтал үнэнгээсээ болж байх юм гэнэ. Хөөрч баярласан тэд гудамж уруудан сонин хачин дуу гарган явсаар нэг мэдэхэд төөрсөн байжээ. Төөрсөн тэдэнд нугас, хулгана бас цох туслан гэрт нь авчирч гэнэ ээ. Гэртээ ирэхээс өмнө толгойгоороо (ямар толгой байх билээ дээ) хөл хийн шавиа ханатал бүжиглэн наадаж гэнэ... Эхийг дор сийрүүлэв.
Said the Table to the Chair,
'You can hardly be aware,
'How I suffer from the heat,
'And from chilblains on my feet!
'If we took a little walk,
'We might have a little talk!
'Pray let us take the air!'
Said the Table to the Chair.
Said the Chair to the table,
'Now you know we are not able!
'How foolishly you talk,
'When you know we cannot walk!'
Said the Table with a sigh,
'It can do no harm to try,
'I've as many legs as you,
'Why can't we walk on two?'
So they both went slowly down,
And walked about the town
With a cheerful bumpy sound,
As they toddled round and round.
And everybody cried,
As they hastened to the side,
'See! the Table and the Chair
'Have come out to take the air!'
But in going down an alley,
To a castle in a valley,
They completely lost their way,
And wandered all the day,
Till, to see them safetly back,
They paid a Ducky-quack,
And a Beetle, and a Mouse,
Who took them to their house.
Then they whispered to each other,
'O delightful little brother!
'What a lovely walk we've taken!
'Let us dine on Beans and Bacon!'
So the Ducky and the leetle
Browny-Mousy and the Beetle
Dined and danced upon their heads
Till they toddled to their beds.
Lyrics and prose of Edward Lear "A book of bosh",
chosen by Brian Alderson, 1975.
